In 1957 woog een kuiken bij de slacht net geen kilo, 900 gram. Ze is dan 56 dagen oud. Dertig jaar later bedraagt dit gewicht al het dubbele bij 56 dagen. En dertig jaar later is het gewicht van het dier wederom verdubbeld. In 60 jaar verviervoudigde het gewicht van een kuiken van 56 dagen oud, van één tot vier kilo. Door foktechnieken is de groeicapaciteit vergroot, het percentage lichaamsvet verlaagd en hun voedselopname geïntensiveerd. Hierdoor groeien de dieren sneller en sneller en konden ze ook eerder geslacht worden. Nu worden vleeskuikens in de gangbare vleeskuikenhouderij al geslacht na 42 dagen. Ze wegen dan vijf (!) keer zoveel als een leghen van dezelfde leeftijd. Als je deze dieren naast elkaar ziet is het bijna niet geloven dat het om dezelfde soort gaat. Het fokproces is echter gericht geweest op productie, vlees of eieren en heeft het natuurlijke gedrag van de dieren onaangetast gelaten. De behoeften van het kuiken zijn onveranderd ten opzichte van honderd jaar geleden. Dat heeft grote gevolgen voor het welzijn van zowel het vleeskuiken als de leghen.

Een vleeskuiken heeft de hele dag honger, hij of zij is gefokt om veel te eten en snel te groeien. Als er geen eten beschikbaar is pikt hij in een lege voerbak, drinkt hij overmatig veel water of vertoont agressief gedrag naar zijn soortgenoten. We weten allemaal dat een hongergevoel niet het beste in ons bovenhaalt. De onnatuurlijke groei van kuikens vindt niet gelijkmatig plaats. De fokkerij is uitsluitend gericht geweest op het financieel interessante deel van het kuiken. De borstspieren groeien daarom veel harder dan zijn pootjes hem kunnen dragen. In een onderzoek onder 51.000 kuikens bleek dat slechts 2,2% van de kuikens géén problemen hadden bij het lopen.⁠ Dat wil zeggen dat bijna alle kuikens in de reguliere veehouderij in meer of mindere mate kreupel lopen en hier pijn bij ondervinden. Dit zijn 38 miljoen dieren⁠ met pijn, veroorzaakt door de manier van fokken. Hierbij is het belang van het dier volledig buiten beschouwing gelaten. De pijn van deze dieren kan niet worden weggenomen door betere huisvesting of een uitloop naar buiten. En tegen deze pijn worden ze op geen enkele manier wettelijke beschermd.