De eenzame zoekbeer
In een donker, achteraf hok stond hij. Groot en levendig. Onrustig. Met z’n poten in de mest. Zonder afleiding, zonder ruimte, zonder soortgenoten. Het geluid dat hij maakt hoor je nergens anders. Seksuele frustratie klinkt als een mengvorm van grommen, snuiven en klagend knorren. De beer, een mannelijk varken, is het meest eenzame dier in de intensieve veehouderij. Hij wordt af en toe langs de zeugen geleid, mag aan ze snuffelen en gaat dan weer verplicht terug naar eenzame opsluiting. Zijn enige relevante eigenschap is zijn vermogen om de vruchtbaarheid van vrouwelijke dieren te detecteren en op te wekken.
De kans op een succesvolle inseminatie is het grootst als de zeug in haar vruchtbare periode is. In de intensieve veehouderij wordt ieder dier tot in detail gemonitord, maar het juiste moment van inseminatie kan nog altijd niet goed berekend worden. En de gewenste hormonale verandering kan niet kunstmatig worden opgewekt. De natuur houdt dit geheim nog altijd tegen de borst. Een beer heeft de sleutel. Zijn aanwezigheid geeft de boer inzicht in haar vruchtbaarheid én activeert haar hormoonstelsel, waardoor de kans op een succesvolle bevruchting toeneemt. Deze eigenschap veroordeelt duizenden beren tot een ellendig en frustrerend bestaan.
De zoekbeer, in het Engels ook wel teaser boar genoemd, herkent en vergroot vruchtbaarheid, zonder ooit zelf te mogen dekken. De Nederlandse Voedsel en Warenautoriteit – NVWA noemt dit een feit met ‘hoge welzijnsimpact’ en geeft aan dat 100% (en dat is hoog volgens de onderzoekers) van de zoekberen seksueel gefrustreerd is.
De veehouderij staat bekend om de uitbuiting van het vrouwelijk lichaam. Koeien die melk maken voor hun kalfjes die direct na de geboorte worden weggehaald. Leghennen die eieren leggen zonder ooit te mogen broeden. (Die broedsheid is er overigens al uitgefokt.) Zeugen die ieder jaar weer meer biggen moeten krijgen, vastgelegd tussen stalen hekken. De aantallen vrouwelijke dieren in de veehouderij overstijgen de mannetjes met miljoenen. Toch is dat geen reden om het leed van de mannen te negeren. Zoekberen zijn de vergeten groep in de varkenshouderij. Daar waar het vrouwelijk lichaam wordt uitgebuit, wordt het mannelijk verlangen ontkend. Beide seksen verliezen hun eigenheid. Alles wat dierlijk is, wordt ingekaderd in efficiëntie.
De varkenshouderij hield een paar weken geleden open dagen. Met trampolines voor de kinderen, biggetjes die geknuffeld mochten worden en een lekkere BBQ werd de illusie gewekt dat het altijd feest is op een varkensbedrijf. De meeste deuren van de stal bleven gesloten. Officieel uit angst voor besmetting. In werkelijkheid omdat veel van wat in donkere stallen gebeurt, het daglicht niet kan verdragen.
